Oplossing voor oorlog Rusland-Ukraine

Onderwerp

Het conflict tussen Rusland en het Westen verdient een snelle- en efficiënte oplossing. Daarvoor is het nodig de benodigde kennis te verzamelen en te wegen en de relevante perspectieven te tonen, los van gevoelens van (on)rechtvaardigheid. Elke oorlog begint met de voorbereiding daarop en eindigt aan de onderhandelingstafel.

De secretaris van de NAVO is momenteel (verbaal) bezig met de voorbereiding op een militaire confrontatie met Rusland. Om dit te onderbouwen wordt gemeld dat Rusland meer wapens produceert dan nodig voor het conflict in Ukraine en dat er sprake is van de aanleg van spoorrails bij de grens met Finland.

De vraag is of het taalgebruik van Mark Rutte en de VVD-bewindslieden is geworteld in een daadwerkelijke dreiging.

Rusland is qua nationaal inkomen vergelijkbaar met de Benelux. Economisch is het geen grootmacht meer. In tegenstelling tot de oude Sovject Unie.

Een groot deel van de Russische economie (40%) bestaat uit de wapenindustrie.

De Ukraine heeft tot nu toe ca. 180 miljard aan militaire steun ontvangen. Rusland heeft echter 300 miljard aan steun ontvangen doordat haar buurlanden nog afhankelijk zijn van de gas- en olieleveringen van Rusland.

Daden
4 jaar oorlog ‘full scale attack on Ukrain’ van volledige Russische leger, 20% van grondgebied duurzaam bezet. Rusland lijdt serieuze verliezen (ca 1000 manschappen per dag) en de inflatie is zeer hoog.

Eenzelfde soort aanval op eNAVO grondgebied is niet waarschijnlijk gezien dan art. 5 in werking treedt en de NAVO landen gezamenlijk zullen optreden.

Woorden
Russische legerstaf weet waarover NAVO beschikt. Veel meer militairen en wapentuig dan Rusland. Russische regeringsleiders en vertegenwoordigers van regering en legerleiding zeggen allen hetzelfde: het gaat om Russiche minderheden en het garanderen van een neutrale status van Ukraine.
Niet van plan om aanval te doen op NAVO lidstaat.
Nu is duidelijk dat de woorden van Russische leiding niet moeten worden geloofd. Het oplijnen van de NAVO strijdkrachten tot een goed samenwerkend geheel is altijd zinvol. Er is veel te bereiken door manschappen en technologie goed op elkaar af te stemmen. Maar daarvoor zijn geen tientallen miljarden nodig.

Geen bewijs voor kwaadwillende intenties

NAVO leiding benadrukt nu de hybride oorlogvoering. Spionageschepen, drone aanvallen. Maar van de gemelde drone incidenten is geen flinter bewijs voor betrokkenheid van Rusland. Herroeping vindt niet plaats, wel de observatie melden maar als later blijkt dat het politiehelikopters waren of prive dronevliegers dan wordt dat niet vermeld. Spionage is vorm van hybride oorlogvoeren en van alle tijden.

Financieel
Nederland geeft jaarlijks 22 miljard uit aan defensie, 50% is salaris en andere munitie en materieel. Dit bedrag komt overeen met 2% van het BBP.

3.5% = 35-37 miljard per jaar
5% = 50-55 miljard per jaar per jaar

Daarmee een van grootste posten op begroting Op basis van niet reeel dreigingsgevaar

Herbewapening suggereert dat we niets hebben. Dat is niet waar. De Defensievergelijker van NOS laat zien wat NAVO en Rusland: Eruopese lidstaten hebben.
Nu beschikken we al over 140% meer manschappen en wapentuig dan waar Rusland over beschikt (2.5 keer zoveel).

Aan beide zijden worden grote verliezen geleden.

Rusland is nu voor 40% een oorlogseconomie. De burgereconomie leidt onder het conflict, mede door een sterke inflatie. Voor Rusland is dit niet vol te houden, zeker niet als het Westen de sancties aanscherpt.

Rusland heeft een nationaal inkomen dat niet veel groter is dan dat van de Benelux of Italië. Een groot deel van deze inkomsten komt van de export van olie en gas.

Voor de oorlogstaal van Mark Rutte ('een militair conflict is aanstaande') is geen onderbouwing. Rusland verliest elke maand tienduizenden manschappen, die niet meer productief kunnen zijn in de burgereconomie. Er zijn velen gewond en verminkt geraakt. Deze mensen hebben zorg nodig. Dat trekt arbeidskrachten weg van de productieve sectoren.

The Wolfowitz Doctrine (adopted by George Bush Jr.) deemed the US as the world’s only remaining superpower and proclaimed its main objective to be retaining that status. Its first objective was “to prevent the re-emergence of a new rival, either on the territory of the former Soviet Union or elsewhere that poses a threat on the order of that posed formerly by the Soviet Union.”